در این مطلب به بررسی کابل های تخت و گرد پرداخته ایم. اغلب کابل ها به صورت گرد می باشندکه عموما ساختاری مناسب است. با بررسی یک کابل برق معمول گرد، مشاهده می شود که عموما ساختار آن به صورت دسته ای سیم عایق شده است و توسط چند لایه از سایر مواد”پرکننده” احاطه شده که این لایه ها به منظور تامین ساختاری گرد و همچنین برای کاهش گرمایش اصطکاکی در حین حرکت کابل در نظر گرفته می شوند.این سیم ها و لایه های پر کننده به وسیله یک روکش بیرونی احاطه شده اند که آنها را در کنار یکدیگر نگه داشته و تا حدودی وظیفه محافظت شان را در برابر اشیا خارجی بر عهده دارد.
با وجود آنکه کابل های گرد برای مصارف عمومی معمولا مطلوب می باشند، نقطه ضعف های خاصی در ساختار آنها نیز وجود دارد.
با توجه به استفاده از لایه های متعدد شامل سیم ها، عایق و پرکننده ها کار دفع حرارت از سیم ها در کابل گرد با دشواری مواجه است. علی رغم تلاش های انجام شده برای کاهش این گرمایش، هنوز گرمایش اصطکاکی ایجاد شده در درون کابل که ناشی از حرکت های متناوب تکراری می باشد، به قوت خود باقی است. همچنین تغییر امپدانس الکتریکی کابل، در صورت جابجایی هادی ها نسبت به یکدیگر نیز قابل توجه است.
در مقایسه دیگری بین کابل های تخت و گرد می بینیم که در کابل های تخت هر هادی، با هادی های مجاور خود به صورت موازی قرار میگیرد تا ساختار تخت محفوظ بماند. اما در کابل های گرد، هادی های کابل تخت در روکش در برگیرنده آنها حرکت نمی کنند و بدین ترتیب کیفیت پارامترهای الکتریکی آنها ثابت باقی می ماند. همچنین هادی ها در کابل تخت همگی دارای ابعاد فیزیکی و الکترونیکی یکسانی هستند بنابراین سیگنال و تاخیرات زمانی متغییربین سیگنال ها در این نوع ازکابل به حداقل خود می رسد.
مزایای این نوع کابل عبارت است از انعطاف پذیری ،کاهش اختلالات الکترونیکی و بهره وری در بسته بندی. عامل محدود کننده در استفاده از این کابل ها در حال حاظر نیاز این کابل به روش های سربندی منحصر به فرد است که برای اتصالات و آماده سازی آنها لازم است عملیات دستی زیاد صورت پذیرد.
